Juni en juli 2004 - Thailand en Laos
Onderwerp: Belgium, do you read me?
Verzonden: vr 23/07/2004 11:52
Het is Tom hier, vanuit Vientiane, de hoofdstad van Laos. Voor het eerst in weken een goede computer en een vlotte internet verbinding. En om dit te vieren wil ik jullie een kort berichtje sturen om te zeggen dat ik nog leef, al word ik op dit ogenblik getroffen door de eerste verschijnselen die wijzen op een lichte koorts. Maar goed, deze avond vertrek ik naar het zuiden van het land (een 12 uur durende busrit - oponthoud wegens lekke banden, andere pannes, onberijdbare stukken weg, loslopende buffels, ... niet meerekenend). Op weg naar het Bolivan plateau, het dorpje Champasak en de 4000 eilanden (een gigantische eilandengroep in het midden van de Mekong). Afgelegen maar naar het schijnt wel een goede plek om rustig wat te chillen.
Laos is een uiterst verrassend land. Hoogst waarschijnlijk zal het een van mijn favorieten worden, maar er volgen natuurlijk nog vele andere landen. Een massa 'bezienswaardigheden' vind je hier niet echt. Laos moet het hebben van zijn natuurpracht en van de de mensen zelf. Anders dan Thailand gaat dit land nog niet gebukt onder een vernietigende stroom van toeristen (maar voor hoe lang nog?). De helft van het bergachtige landschap is nog bedekt met bossen. De overgrote meerderheid van de bevolking bewerkt nog op min of meer traditionele wijze de rijstvelden. Hoewel Laos één van de 20 minst ontwikkelde landen ter wereld is, wordt je hier niet meteen geconfronteerd met honger of schrijnende armoede. Iedereen schijnt zijn stukje land vlijtig te bewerken.
Vooral in het noordoosten van Laos leven veel minderheidsgroeperingen: traditionele bergstammen waaronder de Akka en de Mongh. In Muang Sing huurden we met een bont gezelschap een gids bij het "eco-trekking" bureau, de enige organisatie die in dit gebied “legaal” trektochten mag organiseren. Na een vier uur durende klim vanuit Muang-Sing overnachten we in een afgelegen Akka dorp, pal op de kam van een berg. Kinderen komen op ons afgestormd en roepen "sabaidee, sabaidee" (hallo) en stuiven verlegen terug weg als we dichterbij komen. Alle hutten zijn hier gebouwd op palen. Kippen, zwijnen, honden, katten, ... alles wat 2 of 4 poten heeft loopt hier in een grote chaos door elkaar. De hut waarin wij overnachten is die avond de "place to be", entertainment in een anders eentonig bestaan. De mannen drummen om binnen te kunnen. Ons kaartspel fascineert hen mateloos. Onze twee gidsen onderhandelen over de prijs van een fles Lao Lao whisky (welke de Akka mannen in Muang Singh gaan halen en de berg opsleuren). Sigaretten worden lustig van ons afgeluisd. Hout voor het haardvuur wordt gretig geruild tegen twee pakjes instant noodles. Enkele traditioneel geklede meisjes trachten onze hut binnen te dringen onder woest protest van de mannen, die geen vrouwelijke pottenkijkers dulden tijden hun "men’s business”. Neen, vrouw zijn bij de Akka is geen lachertje. Om 5 uur 's ochtends staan ze op. Wij worden gewekt door hun ritmisch gestamp van de rijst. Daarna vertrekken ze naar het bos om 2 uur later beladen met volle manden hout terug te keren. We zien rookpluimen opstijgen uit de hutten … breakfast-time! Kippen kakelen en speenvarkentjes krijsen luid onder het verorberen van het afval dat door de spleten van de hutten naar beneden valt. Vervolgens trekken de vrouwen in groepjes naar het rijstveld om bij valavond terug te komen. Dan zit hun dag er bijna op. Nog snel hun zuigelingen voeden, het avondmaal koken, de mannen een massage geven (daar kunnen wij Europeanen alleen maar van dromen) en hun bed in. Ondertussen roken de mannen opium, drinken ze Lao Lao whisky en vervelen ze zich te pletter. In deze dorpen is de emancipatie nog niet doorgedrongen.
Enfin, ik ben nu al ruim een maand onderweg. De vlucht naar Bangkok was vlot verlopen. Tijdens het wachten op mijn visa's voor Laos en Cambodja werd ik in Bangkok uit een restaurantje geplukt om te gaan figureren in een Thaise reclamespot (naar aanleiding van Euro 2004). Een loon van 1000 bath, dat is stevig verdienen! Verder heb ik een fijne tijd gehad in centraal en noord Thailand: Chiang-mai, Pai, de “Golden Triangle”, Chiang-rai, … Maar Laos is toch wel wat anders. Nog zo maagdelijk, uren/dagen in bussen en trucks over slijkwegen waartegen een jaagpad in de Ardennen op een boulevard gelijkt, zachte mensen, lekker bier (Bierlao - een begrip in Laos en omstreken), prachtige natuur, ... Tot gisteren reisde ik rond met een steeds wisselende maar immer vrolijke bende uit Nepal, Engeland, Australië, ... Nu is iedereen hun eigen weg gegaan en reis ik terug in m'n eentje verder zuidwaarts.
No comments:
Post a Comment